Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Μνήμη θανάτου και αδιαφορία για τα φθαρτά

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ α.φ.196 http://www.agonas.org/
“Ξένος και παρεπίδημος ει επί της γης” (Εβρ. 11.13). Δε θα αργήσεις να αποδημήσεις από τον μάταιο τούτο κόσμο. Να θυμάσαι, λοιπόν, πάντοτε το θάνατο, και τότε ούτε με τα παρόντα και πρόσκαιρα θα δεθείς, ούτε θα αμαρτήσεις: “μιμνήσκου τα έσχατά σου, και εις τον αιώνα ουχ αμαρτήσεις” (Σοφία Σειράχ 7.36).
Φέρνε συχνά στο νου σου με φόβο και τρόμο την ώρα της εμφανίσεώς σου στο αδέκαστο κριτήριο του Θεού. Εκεί θα κριθούν όλοι δίκαια και απροσωπόληπτα, “βασιλεύς ή στρατιώτης ή πλούσιος ή πένης”. Εκεί θα βρίσκονται όλοι εξισωμένοι, γυμνωμένοι από τη δόξα, τον πλούτο, την εξουσία. “Επελθών γαρ ο θάνατος, ταύτα πάντα εξηφάνισται”. Η Βασιλεία των Ουρανών θα είναι ανοιχτή για όλους. Όμως, “ου μη εισέλθη εις αυτήν παν κοινόν και ο ποιών βδέλυγμα” (Αποκ. 21.27).

Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δε θα πεθάνεις όταν πεθάνεις! Αν, δηλαδή, πριν από το βιολογικό σου θάνατο γίνεις νεκρός ως προς την αμαρτία, τότε το τέλος της επίγειας ζωής σου δε θα είναι θάνατος, αλλά μετάβαση σε μια άλλη ατελεύτητη και μακαρία ζωή. Θα μπορείς, τότε, την ώρα της εξόδου σου, να πεις με παρρησία στον Κύριο: “Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου, άσομαι και ψαλώ εν τη δόξη μου” (Ψαλμ. 56.8).
Μην αιχμαλωτίζεσαι από την πρόσκαιρη ομορφιά και μην παρασύρεσαι από τη σαρκική επιθυμία. Κοίτα “εν τοις τάφοις κειμένην την κατ’ εικόνα Θεού πλασθείσαν ημίν ωραιότητα, άμορφον, άδοξον, μη έχουσαν είδος”. Γη και σποδός καταντά η ομορφιά του ανθρώπου. Και το δικό σου κάλλος θα μαραθεί σαν άνθος και θα χαθεί σαν σκιά.
Μη νομίζεις, ότι ο θάνατός σου είναι μακριά. Μη σκέπτεσαι, πως έχεις, ακόμα, πολλά χρόνια ζωής. Όχι! Είναι δίπλα σου ο θάνατος και καραδοκεί. Το δρεπάνι του αγγίζει κιόλας τις ρίζες του δένδρου της ζωής σου. Το δικαστήριο είναι έτοιμο για να σε κρίνει. Ο τάφος σου είναι ανοιχτός. Η γη σε περιμένει ανυπόμονα. Βλέπεις τους ανθρώπους γύρω σου, καθημερινά, να πεθαίνουν. Ξεχνάς, όμως, ότι κάποια στιγμή θα βρεθείς κι εσύ στην ίδια θέση. “Τις εστιν άνθρωπος, ός ζήσεται και ουκ όψεται θάνατον; Ρύσεται την ψυχήν αυτού εκ χειρός άδου;” (Ψαλμ. 88.49). Πέθαναν οι βασιλείς, οι κυβερνήτες, οι άρχοντες… Πέθαναν και οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι δίκαιοι, οι ιεράρχες, οι όσιοι, όλοι οι άγιοι. Κοινός κλήρος όλων ο θάνατος. Μην ξεχνιέσαι. Έρχεται και η δική σου σειρά.
Γι’ αυτό κάθε μέρα, κάθε ώρα να είσαι έτοιμος γι’ αυτή τη μεγάλη, τη φοβερή στιγμή. Φυλάκισε μέσα στο μυαλό σου τη μνήμη του θανάτου. Μην είσαι ποτέ αμέριμνος. Άκουσε τι μας λέει ο Κύριος: “Γρηγορείτε, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται… Γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός του ανθρώπου έρχεται” (Ματθ. 24.42, 44). Σαν τον κλέφτη θα έλθει ο θάνατος. Όταν δεν θα τον περιμένεις. Όταν θα έχεις παρασυρθεί από τις βιοτικές μέριμνες. Σ’ αυτή τη θέση βρέθηκε εκείνος που θέλησε να γκρεμίσει τις αποθήκες του και να χτίσει μεγαλύτερες, εκείνος που άκουσε το τρομερό: “Άφρον· ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου· ά δε ητοίμασας τίνι έσται;” (Λουκ. 12.20). Παρόμοια θα ακούσει και κάθε άλλος άνθρωπος “θησαυρίζων εαυτώ, και μη εις Θεόν πλουτών” (Λουκ. 12.21).
Ο θάνατος για τους δικαίους δεν είναι συμφορά, αλλά, αντίθετα, απελευθέρωση από την τυραννία των παθών και αιώνια πνευματική ένωση με τον Κύριο. Η παρούσα ζωή και ο ακατάπαυστος πόλεμος των παθών συσσωρεύουν πολύ κόπο στην ψυχή. Ο κατά Θεόν θάνατος είναι ανάπαυση της ψυχής από τους κόπους. Μη φοβάσαι, λοιπόν, το θάνατο, μόνο να είσαι έτοιμος κάθε στιγμή για τον ερχομό του.
Πώς θα ετοιμασθείς για το θάνατο; Αποφεύγοντας την αμαρτία και αγαπώντας τον Κύριο με όλη τη δύναμη της καρδιάς σου.
Δε βρίσκω άλλο μεγαλύτερο κακό από την αμαρτία, γιατί φέρνει το χωρισμό και την αποξένωση από τον Κύριο. Δε βρίσκω άλλο μεγαλύτερο καλό από την κάθαρση της ψυχής, που οδηγεί στην ένωση με το Θεό, στη Βασιλεία των Ουρανών.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία από το σωματικό θάνατο, που οδηγεί στην αιώνια κόλαση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευφροσύνη από το σωματικό θάνατο, που οδηγεί στον Παράδεισο, στα χέρια του Θεού.
Τι είναι, λοιπόν, θάνατος; Ο τέλειος χωρισμός από το Θεό. Τι είναι, λοιπόν, ζωή; Η τέλεια ένωση με το Θεό.
Αγίου Δημητρίου, Μητροπολίτου
Ροστώφ της Ρωσίας