ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
κκ ΚΟΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ 1413/2014 ΤΟΥ
ΣτΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΤΣΩΚΟ.
Δεν
εκπλήσσομαι αλλά προβληματίζομαι για μία ακόμη φορά, διαβάζοντας τα όσα
αναληθή, παραπλανητικά και προσχηματικά δήλωσε και ισχυρίστηκε ο Άγιος Αιτ/νίας
κκ. Κοσμάς στην έγκριτη εφημερίδα σας στις 7-6-2014 στη στήλη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
αναφορικά με την ουσία, το περιεχόμενο και το διατακτικό της υπ’ αριθμ.
1413/2014 απόφασης του ΣτΕ που δικαίωσε πανηγυρικά κι αναμφισβήτητα τον π.
Χριστόφορο Μουτάφη. Μία απόφαση η οποία ρητά αναγράφει στο διατακτικό της ότι «δέχεται την αίτηση κατά τα λοιπά.
Ακυρώνει την 61/6-9-2013 πράξη του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας με την
οποία ο αιτών παύθηκε από τα καθήκοντά του ως πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου
του Ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου, καθώς και την 63/10-9-2013 πράξη του
ιδίου Μητροπολίτη, με την οποία αποσπάσθηκε και τοποθετήθηκε ως πρόεδρος του εν
λόγω Εκκλησιαστικού Συμβουλίου ο Αναστάσιος Αυγέρης, εφημέριος του Ιερού Ναού
Αγίου Αλεξίου Κλεισορρευμάτων. Απορρίπτει αντιστοίχως την ασκηθείσα παρέμβαση.
Αναπέμπει την υπόθεση στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας για τις
νόμιμες ενέργειες, σύμφωνα με το αιτιολογικό».
Γι’ αυτό
προβληματίζομαι και διερωτώμαι αν ο Άγιος Αιτ/νίας διάβασε και μελέτησε την
παραπάνω απόφαση πριν δηλώσει τα όσα κατέγραψε η έγκριτη εφημερίδα στην
παραπάνω στήλη. Δηλώσεις που, φοβάμαι, ότι, τον εκθέτουν στη συνείδηση όλων μας,
αλλά και στη δική του αρχιερατική συνείδηση που πρέπει να τη χαρακτηρίζει το
υψηλό αίσθημα ευθύνης, η αυστηρότητα, η συνέπεια και ιδιαίτερα η αγνότητα και η
καθαρότητα των προθέσεών του, όταν αποφασίζει να τοποθετηθεί για ένα τόσο
σοβαρό θέμα όπως ορθά επισημαίνει και η εφημερίδα σας «για τη στάση της
Μητρόπολης να μη δίνει μια δημόσια απάντηση γύρω από το όλο ζήτημα που κρατά
χρόνια κλπ.», και να μην εκτίθεται, τόσο ο ίδιος, όσο και η εκκλησία μας με όσα
δήλωσε στην εφημερίδα σας καθότι τον εκθέτει: 1) το ίδιο το περιεχόμενο της υπ’
αριθμ. 1413/2014 απόφασης του ΣτΕ όπου πουθενά δεν αναγράφεται σε αυτήν ότι α) «αναμένουμε
να αναιρεθούν από τη Μητρόπολη μετά από κάλεσμα του ΣτΕ οι σχετικές αποφάσεις
.. κι ότι ο Μητροπολίτης κάνει λόγο για μια απλή διαδικαστική παράλειψη από
πλευράς Μητρόπολης ... κι ότι «σε καμία περίπτωση για δικαίωση του π. Χριστόφορου Μουτάφη». Που
το γράφει αυτό η απόφαση;; που ήδη ευρίσκεται και στα χέρια σας. β) ότι το ΣτΕ
«δεν επικύρωσε τη θέση του π. Χριστοφόρου, αλλά απλά ζήτησε επανάληψη της
ακροαματικής διαδικασίας», κείμενο και διατύπωση που δεν υπάρχει σε κανένα
σημείο της απόφασης του ΣτΕ αλλ’ ούτε προβλέπεται και διατυπώνεται κάτι τέτοιο
στην απόφαση αυτή, γ) ότι δήθεν η ακροαματική διαδικασία και τα πορίσματα της
Μητρόπολης δεν εστάλησαν δήθεν εγγράφως στο ΣτΕ, όταν από το υπ’ αριθμ.
888/23-10-2013 πολυσέλιδο έγγραφο της Ι. Μ. Αιτ/νίας αλλά και στο μεταγενέστερο
που απέστειλε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου κ. Ρηγάτου που επέλεξε από την
Πάτρα κι όχι από τις εκατοντάδες των Αιτ/νων δικηγόρων, μετά την εκδίκαση της
υπόθεσης στις 19-12-2013, και μάλιστα με κούριερ λόγω του μεγάλου όγκου του
υπομνήματός της και της πληθώρας των ογκωδέστατων σχετικών, άλλων επιπλέον,
εγγράφων, από αυτά που είχε αποστείλει τον Οκτώβρη του 2013, διαψεύδουν τον
παραπάνω Μητροπολίτη και τον ισχυρισμό του καθότι είχαν αποσταλεί από αυτήν όλα τα έγγραφα. Πως, λοιπόν, καταλήγει ο Άγιος
Αιτ/νίας στο έωλο και ψευδές αυτό συμπέρασμα και στη σχετική ψευδή δήλωση του, και
σε ποιο σημείο το αναγράφει η απόφαση του ΣτΕ ότι η δήθεν η παράλειψη αυτή της
Μητρόπολης να αποστείλει τάχα τα αορίστως αναγραφόμενα έγγραφά της, δεν
πρόκειται για δικαίωση του π. Χριστοφόρου;;
2) Ο
Άγιος Αιτ/νίας, ο αυτοαποκαλούμενος στο κείμενό σας «πατέρας και ποιμένας κι
όχι τιμωρός» της βασανισμένης και ταλαιπωρημένης Μητρόπολής μας, -από τα έργα
και τις ημέρες των γνωστών αγνώστων που δρουν τα τελευταία 15 έτη σε αυτήν,
όπως επώνυμα καταγγέλθηκαν από επώνυμους Αιτ/νες και έχουν αποφανθεί και θα
αποφανθούν τα Ελληνικά Δικαστήρια και οι αρμόδιες ελεγκτικές αρχές της
πολιτείας μας, αλλά και με έγγραφη ειδική επισήμανση της Ιεράς Συνόδου προς τον
παραπάνω Μητροπολίτη «να ενεργεί νομίμως και κανονικώς» [υπ’ αριθμ.
3277/14-2-2014 έγγραφο Ι. Συνόδου]- αφού
δηλώνει στις 7-6-2014 ότι το ΣτΕ δεν δικαιώνει τον π. Χριστόφορο τότε γιατί
εξέδωσε το υπ’ αριθμ. πρωτ. 462/16-5-2014 επίσημο έγγραφο του, το οποίο,μάλιστα,
υπογράφει και ο ίδιος, βάσει του οποίου αποφαίνεται ότι αποδέχεται κι εκτελεί
την υπ’ αριθμ. 1413/2014 απόφαση του ΣτΕ και ότι με το έγγραφο αυτό, μάλιστα,
προβαίνει σε ακύρωση τόσο της υπ’ αριθμ. 61/6-9-2013 πράξης της Ι. Μ. Αιτ/νίας
με την οποία είχε αφαιρέσει την Προεδρία του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου της
ενορίας της Αγίας Βαρβάρας από τον π. Χριστοφόρο και τον καθιστά και πάλι
Πρόεδρο του παραπάνω Συμβουλίου, όσο και της υπ’ αριθμ. 63/6-9-2013 έτερης
πράξης του με την οποία είχε αποσπάσει και τοποθετήσει ως Πρόεδρο του
Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του προαναφερόμενου ναού τον εφημέριο του Ιερού Ναού
Αγίου Αλεξίου Κλεισορρευμάτων π. Αναστάσιο Αυγέρη. Να σημειωθεί μάλιστα
ότι με το ίδιο αυτό έγγραφο υπάρχει ρητή αναφορά προς τον π. Χριστοφόρο ότι «αποκαθίστασθε
σήμερον εις τα αφαιρεθέντα καθήκοντα του Προέδρου του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου
του Ι. Ν. Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου». Κατόπιν αυτού δεν θα κάνω άλλο σχόλιο
για τον Άγιο Αιτ/νίας. Τον αφήνω στην κρίση των αναγνωστών σας και του
χριστιανικού πληρώματος, όχι μόνο της Αιτ/κής εκκλησίας αλλά και ολόκληρης της
εκκλησίας της Ελλάδος και των Μητροπολιτών αυτής για να προσευχηθούμε να δώσει
ο Κύριος έλεος και συγχώρεση και ταυτόχρονα ανάνηψη.
Τέλος επειδή
δεν απαντά στο καίριο ερώτημά σας, πριν κλείσετε τη συνέντευξη που του πήρατε,
έρχομαι με την παρούσα να βοηθήσω τόσο την εφημερίδα σας, όσο και τον ίδιο για
να δώσει επιτέλους απάντηση στο ερώτημα και στο «γιατί» που εωρείται εδώ και 15
χρόνια στη Μητρόπολή μας και ειδικά στο Αγρίνιο, όπου Γενικός Αρχιερατικός
Επίτροπος είναι ο 80ετής αδελφός του π. Χρήστος Παπαχρήστος, όπου τον ερωτάτε
και τον ερωτά και πάλι και εγώ, γιατί
δεν απαντά επί της ουσίας στο λίαν εύστοχο, καίριο και κομβικό αυτό ερώτημα της
εφημερίδας σας; Γιατί κρύπτεται και πάλι πίσω από μια ξύλινη, τυποποιημένη και
στερεότυπη φρασεολογία «ότι σκοπός του να
είναι (όχι ότι είναι) πατέρας κι όχι τιμωρός» κι αποφεύγει να απαντήσει
στο ουσιαστικό ερώτημα της εφημερίδας σας που είναι και ερώτημα όλων των
Αιτ/νων Χριστιανών κι όλων των Ελλήνων μέχρι και την Αμερική. Μέχρι κι εκεί πληροφορήθηκαν
και βίωσαν τις πρωτοφανείς, αναιτιολόγητες και ψυχικά εξοντωτικές συμπεριφορές
για τον ίδιο τον π. Χριστοφόρο, αλλά και την πολυμελή οικογένειά του [την
πρεσβυτέρα του, τα δύο τέκνα του, επιστήμονες σήμερα με μεταπτυχιακές σπουδές,
που από μικρά παιδιά βιώνουν το δράμα του άδικου διωγμού του πατέρα τους και
της οικογένειάς τους, αλλά κυρίως τα δύο εγγόνια του, που αποζητούν, μετά τον
τραγικό θάνατο και των δύο γονέων τους σε τροχαίο ατύχημα, στοργή, ηρεμία,
οικιακή γαλήνη και θαλπωρή κι όχι παιδοψυχολόγους για να αντιμετωπίσουν το
ψυχικό σοκ να βλέπουν τον παππού τους και ουσιαστικά πατέρα τους να
βασανίζεται, να διασύρεται και να εξοντώνεται ψυχικά και σωματικά από τις διαρκείς
άδικες και απηνείς διώξεις του προστάτη τους] από τον παραπάνω Μητροπολίτη σε
βάρος ενός αθώου, αγνού, τίμιου και «μη έχοντος σπίλο ή ρυτίδα ή τι των
τοιούτων» ιερέως και μάλιστα επί μία 15ετία σχεδόν συνεχώς από τους γνωστούς
αγνώστους και ήδη καταδικασθέντες για συκοφαντική δυσφήμηση. Έργα και ημέρες
αυτών που ο « Άγιος Πατέρας», όπως αυτοαποκαλείται, αρχικά ως αρχιμανδρίτης
ουδέποτε προέβη σε κάποια καταδικαστική δήλωση των ενεργειών των παραπάνω
προσώπων του περιβάλλοντός του και από το 2005 μέχρι και σήμερα και Κύριος οίδε μέχρι πότε,
και υπό του ιδίου, ως Μητροπολίτου
Αιτ/νίας καθότι, υπογράφει, πλέον, ο ίδιος τα εξοντωτικά, δυσφημιστικά κι έωλα
κείμενα και διοικητικές πράξεις του σε βάρος του π. Χριστοφόρου, που τις
ακυρώνει τελικά το ΣτΕ. Άλλωστε το γεγονός αυτό της σκληρόκαρδης στάσης και
συμπεριφοράς που αντιμετωπίζει τον π, Χριστοφόρο και έμμεσα και την οικογένειά
του, επιβεβαιώνεται και πρόσφατα με όσα ισχυρίζεται με τις δηλώσεις του στην
εφημερίδα σας. Δηλώσεις οι οποίες δόθηκαν, με παραποιημένη την αλήθεια, όπως
προανέφερα, για να πλήξει και μέσω των ΜΜΕ για μιά ακόμη φορά, τον π.
Χριστοφόρο, αλλά και για να τον
εκθέσει κι ο ίδιος προσωπικά και για να
ολοκληρώσει, με κάθε τρόπο, το στόχο του κατά του π.Χριστοφόρου, παρότι δηλώνει
την ιδιότητα του «άγιος πατέρας» όπως αυτοαποκαλείται. Ενα στόχο που για να τον
πετύχει δεν διστάζει να παραποιεί και παρερμηνεύει ακόμη και το περιεχόμενο της
απόφασης του ΣτΕ αλλά και την υπ’ αριθμ. πρωτ. 462/16-5-2014 δική του πράξη με
την εκτελεί και αποδέχεται την εν λόγω απόφαση του ΣτΕ. Ενέργειες και έγγραφα, δηλαδή, που τον εκθέτουν, για
όσα δήλωσε στην εφημερίδα σας για τον π. Χριστοφόρο.
Απαντώντας
τώρα στον τίτλο της εφημερίδας σας « Κοσμάς: «Σκοπός μου να είμαι Πατέρας, όχι
τιμωρός» και στον τίτλο «πως σχολιάζει ο Μητροπολίτης την απόφαση του ΣτΕ για
την υπόθεση του Ι. Ν. Αγίας Βαρβάρας» θέλω να αναφέρω ότι:
Τα όσα
προανέφερα θα πρέπει να καταχωρηθούν μέσα από τη δεοντολογική δημοσιογραφική
σας υποχρέωση με ανάλογο τίτλο στην εφημερίδα σας «πως σχολιάζει ο δικηγόρος
Ανδρέας Τσώκος τις δηλώσεις του Μητροπολίτη για την απόφαση του ΣτΕ και πως
κατακτάται και αναγνωρίζεται και κατ’ ουσία κάποιος ως πατέρας».
Ερωτώ τον
Άγιο Αιτ/νίας για τη δήλωσή του ότι «Σκοπός μου να είμαι πατέρας κι όχι τιμωρός»: 1) Γιατί δηλώνει για πρώτη
φορά στις 7-6-2014 το σκοπό του αυτός «να
είναι πατέρας»; Συνομολογεί δηλαδή ότι με τις μέχρι σήμερα ενέργειές
του, τις αποφάσεις του και τη πλειάδα των εγγράφων που θυροκολλούσε με δικαστικό επιμελητή στην οικία στη χαροκαμμένη οικογένεια
του π. Χριστοφόρου τα τελευταία χρόνια και με τον τρόπο που αντιμετώπιζε τον
ιερέα και την οικογένειά του, τον πόνο, τη θλίψη, την απογοήτευση που
προκάλεσε στα μέλη αυτής, και δη στη σύζυγό του, στα δύο παιδιά του και στα ορφανά από μάνα και πατέρα
εγγονάκια του που μεγαλώνουν δίπλα στο επί μία 15ετία διωκόμενο, εξοντωμένο,
διασυρόμενο με ψευδείς συκοφαντίες, δεν εδικαιούτο να έχει την ιδιότητα του
«πατέρα». Γι’ αυτό εκπροσωπών την πρεσβυτέρα, τα δύο τέκνα τους,
σημερινούς επιστήμονες και τα δύο ορφανά, τον Αλέξη και τη Βασιλική, ηλικίας 12
κι 8 ετών αντίστοιχα, δηλώνω, ότι λόγω της μέχρι σήμερα συμπεριφοράς του Αγίου
Αιτ/νίας κκ. Κοσμά προς τον σύζυγο, πατέρα και παππού τους και ιδιαίτερα της
περιφρόνησης που βίωσαν τα δύο ορφανά και η πρεσβυτέρα όταν ο Μητροπολίτης και
«πατέρας» αποκαλούμενος τους απέφυγε
και τους αντιπαρήλθε περιφρονητικά, όταν μετά το τέλος του εσπερινού
της πανήγυρης της Αγίας Βαρβάρας το 2012 που πήγαν να πάρουν την ευχή του,
δημιουργήσας με τη στάση του αυτή και όχι μόνο, πόνο και θλίψη στις ευαίσθητες
παιδικές ψυχές τους. 2) Είναι συμπεριφορά πατέρα όταν: α) τον Αύγουστο του 2012
διόρισε παράνομο συμβούλιο, το οποίο, καίτοι ο π. Χριστοφόρος αποδέχτηκα προς
τιμή του Μητροπολίτη, τα μέλη αυτά της απόλυτης επιλογής του, εν γνώσει του,
έκαναν το βίο αβίωτο του π.Χριστοφόρου με ύβρεις ακόμη και φτυσίματα, μέχρι και
απόπειρα χειροδικίας σε βάρος του εν λόγω ιερέως από τον επιλεγέντα από το
Μητροπολίτη για τη θέση του αντιπροέδρου του εκκλησιαστικού συμβουλίου ονόματι
Νικόλαο Καπνιάρη. Ένα άτομο που καταγγέλθηκε στον ίδιο και στην Ιερά Σύνοδό ότι
η επιλογή του προσέβαλε το εκκλησίασμα και τους ενορίτες γιατί είχε κατηγορηθεί
για σεξουαλική παρενόχληση δυστυχισμένης γυναίκας με τρία παιδιά και τυφλό τότε
σύζυγό β) όταν δεν έδειξε καμία
κατανόηση και δεν καταδίκασε αλλ΄ ούτε απομάκρυνε τον παραπάνω λόγω και έργω
υβριστή και του π. Χριστοφόρου, με την αμετροέπειά του να φτύσει τον εν λόγω ιερέα, αυτός ο δηλών στενός φίλος του και
επιλεγείς από τον Μητροπολίτη επίτροπος, και να υβρίζει τον εν λόγω ιερέα
αποκαλώντας τον εντός του Ναού «ρε άγιε, ρε τίποτε, ρε πουλημένε» και όλα αυτά
εν γνώσει και με έγγραφες καταγγελίες του ιδίου ως άνω Μητροπολίτη, γ) όταν
πρόσωπα του κύκλου του το μόνο που λέγουν για τον πατέρα Χριστοφόρο είναι
«γιατί δεν πέθανε ακόμη» ή «πρέπει να τον τρελάνουμε» ή «πρέπει να τον
τελειώνουμε» ή «πρέπει να δικαιώσουμε το Δεσπότη». Όλα αυτά έχουν καταγγελθεί
με σχετική μηνυτήρια αναφορά και εκκρεμούν στη Δικαιοσύνη. Μπορεί και θέλω να
μου απαντήσει ο Άγιος Αιτ/νίας όλα αυτά που ενδεικτικά ανέφερα, τον
νομιμοποιούν να διεκδικεί και να δικαιούται να επιτευχθεί ο σκοπός του «να είναι πατέρας» ειδικά για την βασανισμένη επί
15 χρόνια οικογένεια ενός αδύναμου και χωρίς εξουσία ταπεινού, πλήν, ηθικού και
άμεμπτου ιερέως και δικαίως φέροντος τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, λόγω του
καθαρού και άσπιλου βίου που διάγει αλλά και του άδικου, που η θεία χάρις τον ενισχύει
τον επιβραβεύει και θα τον επιβραβεύσει ακόμη περισσότερο για το βάναυσο και
αμετροεπές μαρτύριο που σηκώνει επί 15 χρόνια !!!!!, με δράστες, όχι άτομα του κοινού εγκλήματος,
αλλά ρασοφόρους και τίνες γνωστούς καταδικασμένους και υπόδικους λαϊκούς. Τους
αφήνω στη κρίση του αναγνωστικού κοινού μα πάνα απ΄όλα στη κρίση του Αδέκαστου
Κριτή και πραγματικού Πατέρα μας που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας.
