Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΑΛΗ ΚΑΙ ΚΟΥΦΗ !

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΑΓΩΝΑΣ" Α.Φ.208 http://www.agonas.org/



Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ 

ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ

ΚΑΙ Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ 

ΕΡΩΤΟΤΡΟΠEI ΜΑΖΙ ΤΟΥ

Eίναι ανίκανη η διοικούσα εκκλησία να φυλάξει την παρακαταθήκη την οποία έλαβε από την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ή συμμάχησε με τους εχθρούς της ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ; Ας μη ξεχνούν οι προδότες ιεράρχες οτι θα έχουν το τέλος του Ιούδα.

Διαβάζουμε τους πανηγυρισμούς των αιρετικών για τις επιτυχίες τους. Όλα σχεδόν τα νομοσχέδια αυτά η ΑΝΕΛ δεν τα ψήφισε ενώ το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή σε πολλά έριξαν αρνητική ψήφο. Η ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ήταν απούσα και δεν έλαβε θέση!!!! Έμεινε άλαλη και κουφή!!!!!

Αυτή την θέση παίρνει σ᾽ όλα τα μεγάλα γεγονότα, που ταλανίζουν τον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό!

Υπερψηφιστηκαν τα νομοσχέδια για την κατάργηση της Κυριακής αργίας. Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το μουσουλμανικό τέμενος, θρησκευτικές κοινότητες και πολλά άλλα.

Ποιός θ αντισταθεί; Ο άλαλος αρχιεπίσκοπος που μόνο το γονάτισμα της Κυριακής τον ενοχλεί και βγάζει εγκυκλίους;

Πρέπει εδώ και ώρα να παραιτηθεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Iερώνυμος, ἐπειδή ἀποδείχτηκε ἄβουλος, ἀνίκανος καί ἐπικίνδυνος… - το είπε και ο φίλος του Δωδώνης - δίχως ἐνεργό ρόλο στά δρώμενα τῆς ἐποχῆς.

Και ποιοί επίσκοποι θ” αντισταθούν; Αυτοί που έκαναν τούμπες στις μασονικές στοές, για να πάρουν μίτρες και πατερίτσες; Ή οι άλλοι που εγκαταστάθηκαν στις Μητροπόλεις τους με τα μάτ!

Κάτι δέν πάει καλά στήν Ἱερά Σύνοδο! Πῶς καλλιεργεῖται ὁ ἐφησυχασμός καί ποιός μηχανισμός καθιστᾶ Ἱεράρχες πού ἀντιδροῦν ὡς γραφικούς;

Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης μπαίνει και πάλι μπροστά στον αγώνα, φωνάζει και διαμαρτύρεται από τα ουράνια.

«Ἄξια πένθους, δακρύων πολλῶν τὰ καθʼ ἡμᾶς. Ἡ ΜΙΑ Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία ἐν τοῖς ἐσχάτοις τούτοις καιροῖς χειμάζεται δεινῶς. Ἡ Ὀρθοδοξία ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ. Δὲν εἶνε ἐκφραστικὸν σχῆμα, ἀλλὰ σκληρὰ πραγματικότης. Ὁ Ὀρθόδοξος λαὸς τῆς Ἀνατολῆς, ἀλλὰ ἰδιατέρως τῆς Ἑλλάδος ἔγινε στόχος ἀγρίας πρωτοφανοῦς ἐπιθέσεως. Ἐχθροὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ὐλισταί, ἄπιστοι, ἄθεοι, ἀλλὰ καὶ αἱρετικοὶ παλαιότεροι καὶ νεώτεροι, ποικιλώνυμοι, πτερωτοὶ δράκοντες τῆς Ἀποκαλύψεως, βαρεῖς λύκοι καλυπτόμενοι μὲ τὴν δορὰν τοῦ προβάτου ἔχουν ἐπιδράμει εἰς τὸν δυστυχισμένον μας λαόν. Ἀποτελοῦν μακρὰν οὐράν; Οὐνῖται, Παπισταί, Ἐπισκοπιανοί, Πρεσβυτεριανοί, Πεντηκοστιανοί, Ἀβδεντισταὶ (Σαββατισταὶ) Πλημμούθιοι, Christian Science (Χριστιανικῆς Ἐπιστῆμης ὀπαδοί), καὶ οἱ πάντων αἱρετικῶν αἱρετικώτεροι περιβόητοι Χιλιασταὶ (μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ) ὅλα τὰ εἴδη τῶν αἱρέσεων εὑρίσκονται καὶ δροῦν παρʼ ἡμῖν. (Το νομοσχέδιο αυτούς υπερασπίζεται!!!). Ἡ Ἑλλὰς διεθνὴς ἔκθεσις αἱρέσεων. Οἱ αἱρετικοὶ περιάγουν θάλασσαν καὶ ξηρὰν διὰ νὰ προσελκύσουν ἕνα προσήλυτον καὶ ὅταν μὲ ποικίλα μέσα τὸν κερδίσουν τὸν μεταβάλλουν εἰς «υἱὸν γεένης διπλότερων αὐτῶν», φανατικὸν τῆς Ὀρθοδοξίας κατήγορον καὶ λυσσαλέον ἐχθρόν».

ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ

«…Οἱ ἐπίσκοποι, οἱ κατʼ ἐξοχὴν φρουροὶ τοῦ Ὀρθόδοξου λαοῦ, οἱ ὁποῖοι φρικτὰς ἀνέλαβον εὐθύνας κατὰ τὴν ὥραν τῆς χειροτονίας των, νὰ πέσουν ἀγωνιζόμενοι ὑπὲρ τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων. Ἀλλοι βλέποντες ὅτι τὸ ποίμνιον καθημερινῶς ἐλαττώνεται ἀπὸ τὴν κακοποιὸν δρᾶσιν τῶν αἱρέσεων, θὰ ἔπρεπε ὅλοι νὰ συγκεντρωθοῦν εἰς τὴν πρωτεύουσαν τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος καὶ, τῶν κωδώνων τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν κρουόμενων πενθίμως διὰ τὴν κατὰ τὴν τελευταίαν δεκαετίαν ἁρπαγὴν χιλιάδων τέκνων ἐκ τῶν ἀγκάλων τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Μ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν νὰ συνέλθουν εἰς ἱστορικὴν συνεδρίαν, νὰ μελετήσουν ἐπισταμένως τὸ θέμα τῶν αἱρέσεων, νὰ ἐκδώσουν ἐγκύκλιον, νὰ εἰδοποιήσουν μὲ φωνὴν σάλπιγγος Ἀποκαλύψεως τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν περὶ τοῦ κινδύνου, τὸν ὁποῖον διατρέχει οὖτος νὰ χάση τὸν ἀδάμαντά του, τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, νὰ λάβουν συγκεκριμένην θέσιν, νὰ σταθεροποιήσουν τὸ μέτωπον, ἀνανεώνοντες τὰς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων διὰ τῶν ὁποίων ἐπὶ ἀπειλῆ καθαιρέσεως καὶ ἀφορισμοῦ ἀπαγορεύεται ἡ πνευματικὴ ἐπικοινωνία τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν αἱρετικῶν. Τὶς διὰ τοιαύτας ἐνεργείας θὰ ἠδύνατο νὰ κατηγορήση τὴν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν; Οὕτω ἐνεργοῦσα θὰ ἐκινεῖτο ἐντὸς τοῦ κύκλου τῶν ἱερῶν καθηκόντων της. Θὰ ἀπήχει τὸ αὐστηρὸν τῆς Ὀρθοδοξίας πνεῦμα, τὸ πνεῦμα τῆς Κ. Διαθήκης, ὅπερ διὰ τοῦ στόματος τοῦ κορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου διατάσσει:

«αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδῶς, ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ων αὐτοκατάκριτος»(Aπόστολος Παύλος).

«Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ σύνοδοι καὶ πᾶσαι αἱ θεῖαι Γραφαὶ φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διίστασθαι»(Αγιος Μάρκος ο Ευγενικός)

Με εγκύκλιον ἐπιστολὴν το Πατριάρχης Κων)λεως Ἱερεμίου τοῦ Γ” το 1724 γράφει ὅτι οἱ αἱρετικοὶ τελοῦν ὑπὸ τὸ ἀνάθεμα πολλῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων· «ὅπου ἀναθεματίζουσι τοὺς ἀθετοῦντας τὰ δόγματα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποίαν αὐτοὶ οὐδὲ διὰ Ἐκκλησίαν δὲν τὴν λογίζουν… καὶ ἐπειδὴ ἐξεχώρησαν ἀπὸ τὴν ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἔκαμαν ἄλλην ἰδικήν της τερατώδη ἀνομοίαν καὶ παντάπασι ξεχωρισμένην ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν, ἀναντίρρητον ἐστίν, ὅτι αἱρετικοὶ εἶναι καὶ ἀναπολόγητοι καὶ καμμίαν συγκοινωνίαν μὲ ἡμᾶς δὲν ἔχουσι, ὅτι τὰ ἡνωμένα δὲ εἶνε διηρημένα, τὰ δὲ διηρημένα δὲν εἶνε ἡνωμένα καὶ ἄς ματαιολογοῦσιν ὅσα θέλουσιν».

Ἀλλʼ ἀντὶ τούτων τί βλέπομεν! τί ἀκούομεν; Μίαν χαλάρωσιν τῆς αὐστηρότητος, μίαν χλιαρότητα τῆς πίστεως ἀπερίγραπτον. Ἡ λέξις «αἱρετικὸς» δὲν ἐμποιεῖ πλέον τὴν φρίκην τῶν προηγουμένων γενεῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Συναναστροφὴ ὀρθοδόξων μετὰ τῶν προδοτῶν τῆς πίστεως γίνεται ἄνευ φόβου.

Ποιμένες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ὀρθοδοξίας ἐρωτοτροποῦν μὲ τοὺς ἐκπροσώπους τῶν ξένων «ἐκκλησιῶν». Τοὺς ὑποδέχονται. Τοὺς προσφωνοῦν. Τοὺς θαυμάζουν. Ποῖοι; Οἱ διάδοχοι τῶν ἀειμνήστων ἐκεῖνων Ποιμένων καὶ Διδακάλων τῆς Ἐκκλησίας, εἰς ἐκ τῶν ὁποίων εἰς ἐρώτησιν αἱρετικοῦ «μὲ γνωρίζεις;» ἀπήντησε˙ «ναὶ Σὲ γνωρίζω ὡς πρωτότοκον υἱὸν τοῦ Σατανᾶ».
Μιὰ τοιαύτη γλῶσσα, ἱκανὴ νὰ προφυλάξη τὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ νὰ φέρη εἰς συναίσθησιν τοὺς ἀποστάτας, σήμερον ἔχει ἐγκαταλειφθῆ ὡς γλῶσσα ἀγροίκων ἀνθρώπων. Σήμερον οἱ… εὐγενεῖς μας θεολόγοι φοροῦν μαλακὰ χειρόκτια καὶ λαλοῦν ἄλλην γλῶσσα, γλῶσσαν μελιστάλακτον. Ἀναλύονται ὡς στήλαι ἐκ ζακχάρεως πρὸ τῶν αἱρετικῶν. Νέαι σχέσεις ἐγκληματικῆς ἀβρότητος μετὰ κλεπτῶν καὶ ληστῶν τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου ἐνεκαινιάσθησαν ἐν Κων)πόλει καὶ Ἀθήναις. Τῶν τρυφερῶν δὲ τούτων σχέσεων σῆμα κατατεθέν: Μία λέξις, τὴν ὁποίαν τὰς ἡμέρας αὐτὰς τοῦ μηνὸς Αὐγούστου ἐπαναλαμβάνουν οἱ ραδιοφωνικοὶ σταθμοὶ τῆς ὑφηλίου καὶ ὁ παγκόσμιος τύπος, ἡ λέξις Evanston.

Απόσπασμα της «Χρ. Σπίθας» φ. 161,