Σάββατο 9 Μαΐου 2015

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ
Κα τι πρπει ν καταφρονομε τ παρντα
γου Γρηγορου το Παλαμ
 λη ατ τν περοδο πο διανομε τρα, πεκτεινομνη σ πενντα μρες, ορτζομε τν π τος νεκρος νστασι το Κυρου κα Θεο κα Σωτρος μας ᾿Ιησο Χριστο, δεικνοντας μ ατ τν παρτασι τν περοχ της πναντι στς λλες ορτς. Αν κα ββαια ατ περοδος τν μερν περιλαμβνει κα τν πτειο μνμη τς πανδου στος ορανος, λλ κα ατ δεικνει τ διαφορ το ναστντος Δεσπτου πρς τος νθρπους κενους πο κατ καιρος χουν ναβισει.
Πραγματικ λοι σοι ναστθηκαν π τος νεκρος
ναστθηκαν π λλους κα, φο πθαναν πλι, πστρεψαν στ γ.  δ Χριστς, φο ναστθηκε π τος νεκρος, δν κυριεεται πλον καθλου π τν θνατο. Διτι μνο ατς, φο νστησε τν αυτ του τν τρτη μρα, δν πστρεψε πλι στ γ, λλ νβηκε στν οραν, καθιστντας τ φραμ μας πο εχε λβει μθρονο μ τν Πατρα ς μθεο.
Γι᾿ ατ εναι μνος πο γινε ρχ τς μελλοντικς ναστσεως λων κα μνος πο κατστη παρχ τν νεκρν κα πρωτότοκος π τος νεκρος κα πατρας το μλλοντος αἰῶνος. Κα πως λοι, μαρτωλο κα δκαιοι, ποθανουν στν ᾿Αδμ, τσι στν Χριστ θ ζωοποιηθον λοι, μαρτωλο κα δκαιοι, λλ᾿ καθνας στν τξι του. παρχ εναι Χριστς, πειτα ο παδο το Χριστο κατ τν παρουσα του, πειτα ο τελευταοι, ταν καταργση κθε ρχ κα ξουσα κα δναμι κα θση λους τος χθρος του κτω π τ πδια του.
Τελευταος χθρς πο θ καταργηθ εναι θνατος (Α´ Κορ. 15,22 ἑἑ), κατ τν κοιν νστασι, μ τν σχτη σλπιγγα. Διτι πρπει τ φθαρτ τοτο στοιχεο ν νδυθ φθαρσα κα τ θνητ τοτο ν νδυθ θανασα (Α´ Κορ. 15,53).
Ττοια δωρε μς προσφρει νστασις το Κυρου, κα γι᾿ ατ μνο ατν ορτζομε μ τση διρκεια σν θνατη κα νλεθρη κα ἀΐδια, προεικονζοντας μ ατ κα τν μλλουσα μακαριτητα τν γων, π τν ποα χει ξαφανισθ κθε δνη, λπη κα στεναγμς. πρχει δ σ᾿ ατν εφροσνη κα πανγυρις νθουσιδης κα ναλλοωτη. Διτι κε εναι πραγματικ κατοικα τν εφραινομνων.
Γι᾿ ατ χρις το Πνεματος νομοθτησε πρν π τς μρες ατς ν τελομε τν ερ τεσσαρακοστ μ νηστεα κα γρυπνα κα μ προσευχ κα κθε εδος σκσεως τν ρετν. Μ τν τεσσαρακοντδα τν μερν δεικνει τι σ᾿ ατν τν αἰῶνα ζω τν σωζομνων δν εναι τποτε λλο παρ μετνοια κα θεοφιλς βος. Μ τν πεντηκοστ δ ατ, πο διανομε τρα, πιδεικνει τν νεσι κα πλαυσι πο θ ποδεχθ ατος πο ζησαν δ ναγωνως γι τν Θε.
Γι᾿ ατ κενη μν εναι τεσσαρακοστ, χει συνακλουθη τν μνμη τν σωτηρων παθν κα μετ τν βδμη βδομδα λαμβνει τν λσι τς νηστεας.ατ δ σν πεντηκοστ συμπεριλαμβνει κα τν π τ γ μετθεσι στν οραν κα τν κατβασι κα διδοσι το θεου Πνεματος. Διτι ατς δ αών εναι βδοματικς κα συνσταται π τσσερις ποχς κα μρη κα στοιχεα κα γι᾿ ατος πο σ᾿ ατν καθιστον τος αυτος των κοινωνος τν παθημτων το Χριστο πιφρει τν ορτ τς Πεντηκοστς, πο ρχζει π τν γδη κα καταλγει στν γδη κα φο ξεπερση τν βδομδα κα τν τετρακτ, δι τς ναστσεως το Κυρου κα τς πειτα π ατν ναλψεως παριστνει τν μλλουσα νστασι το νθρωπνου γνους κα τν κατ᾿ ατν νψωσι τν ξων στ σννεφα πρς τν θεα συνντησι κα στν συνχεια τν συνπαρξι κα νπαυσι μ τν Θε στος αἰῶνες.
Ατ λοιπν θ λθη στν καιρ της. Ο δ Κριος κηρττοντας τ εαγγλιο τς βασιλεας πρν π τ πθος κα δεικνοντας στος μαθητς τι δν θ γνη μνο νμεσα στος ᾿Ιουδαους κλογ τν ξων τς πστεως κα τς π ατν προτεινομνης ἀΐδιας κληρονομας λλ κα νμεσα στος ᾿Εθνικος, κατ τν σμερα ναγινωσκομνη στν κκλησα περικοπ το εαγγελου (᾿Ιω. 4,5-30) “ρχεται σ μι πλι τς Σαμαρεας, πο λγεται Σιχρ, πλησον το τπου πο δωσε ᾿Ιακβ στν υἱό του ᾿Ιωσφ.
᾿Εκε ταν πηγ το ᾿Ιακβ”. Πηγ φυσικ νομζει τ φραρ, διτι εχε δωρ πηγαο, πως θ φαν π τν συνχεια το λγου.ταν δ το ᾿Ιακβ, πειδ κενος τ εχε νοξει. Ο δ τπος πο δωσε ᾿Ιακβ στν ᾿Ιωσφ εναι τά Σκημα. Διτι επε πρς ατν, ταν πνεε τ σχατα στν Αγυπτο κα καμε διαθκη. “᾿Ιδο γ πεθανω, ν σς θ σς παναφρη Θες π ατ τ γ στ γ τν πατρων μας. ᾿Εγ δδω τ Σκημα κατ᾿ ξαρεσι π τος δελφος σου σ σνα, τ ποα λαβα π τος ᾿Αμορραους μ τ ξφος κα τ τξο μου”. Γι᾿ ατ τ μν Σκημα κατοικονταν στερα π τν φυλ το ᾿Εφραμ, ποος ταν πρωττοκος υἱός το ᾿Ιωσφ, τν δ τπο γρω π ατ κατοικοσαν ο δκα φυλς το ᾿Ισραλ, τς ποες κυβρνησε ποσττης Ιερουβομ.
 (ΕΠΕ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΕΡΓΑ, ΤΟΜΟΣ 9, ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ»)

 (Πηγή ηλ. κειμένου: imaik.gr)
 Πηγή: "Αlopsis"