Προχωρώντας -με τον τρόπο μας- στην υποστήριξη της αλήθειας, που θέλει όσους αγωνίζονται κατά της Παναίρεσης του επισκοπικού Οικουμενισμού να διατρανώνουν κάθε στιγμή και ώρα, την "απεργιακή" τους στάση… δηλώνουμε ότι μας διακατέχει έκσταση και άγιος τρόμος, λόγω της τροπής των εκκλησιαστικών πραγμάτων, ειδικά μετά από την σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, στις 23 και 24 Νοέμβρη! Απ’ ότι φαίνετε θα την πληρώσει εν πολλοίς, πάλι, ο απλός λαός μας που θα σχισθεί λόγω ότι δεν θέλει να διακρίνει -από τα έργα τους- τους αληθινούς Ποιμένες από τους Ψευδοποιμένες! «Και έτσι έφαγον και οι δύο»
(Γεν. 3,6), και η Εύα, και ο Αδάμ, ο λαός και ο κλήρος, το ποίμνιο και ο ποιμένας (ο επίσκοπος!). Βέβαια όταν οι Πατέρες ομιλούν για την πτώση των Πρωτοπλάστων, λένε για την «Πτώση του Αδάμ» και μόνο!

   Ο όρος «έκσταση», αν και περιγράφει ένα «νέο είδος σκληρού ναρκωτικού», τη μεθιλενοδιοσιμεταμφεταμίνη, από φιλοσοφικής απόψεως ο όρος σημαίνει την «κατάσταση κατά την οποία το πνεύμα αποχωρίζεται πλήρως από τον κόσμο των [Αγιοπατερικών] αισθήσεων και έτσι επικοινωνεί άμεσα και ταυτίζεται με το Θεό [της Νέας εποχής!]…», αλλά σημαίνει και μία «παθητική κατάσταση [ημών των λαϊκών] στην οποία περιέρχεται το πνεύμα, όταν απορροφάται πλήρως από μια μόνο ισχυρή εντύπωση (θαυμασμού, κατάπληξης κτλ.) ή μια μόνο σκέψη»[1]
   Η εντύπωση τώρα που έχει δημιουργηθεί στο λαό του Θεού για την Σύνοδο της Κρήτης, λόγω της σιωπής των επισκόπων μας, και η «παθητική κατάσταση» στην οποία περιήλθε το «πνεύμα» των λαϊκών μας, μας βεβαιώνουν ότι πράγματι ήλθε ο καιρός…. «της αδελφοσύνης και της ειρήνης»[2] που θα προτάσσει ο ψευδοπροφήτης και πρόδρομος του αντιχρίστου! Μια ισχυρή εντύπωση (θαυμασμού και κατάπληξης) προξενούν τα παρακάτω λόγια του πατριάρχη μας-που κρύβουν την φαναριώτικη πολιτική- αλλά μόνο σ’ αυτούς που είναι ξένοι του Σταυρού και του Χριστού! Η φαναριώτικη σκέψη ότι «Αυτός είναι ένας τρόπος, δια του οποίου ημείς οι κληρικοί δυνάμεθα να βοηθήσωμεν αυτούς οι οποίοι κυβερνούν» [2], πείθουν μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους, ότι το πνεύμα του Οικουμενισμού είναι πνεύμα ακάθαρτο, όπως και αυτό των ψηφισμάτων της Συνόδου της Κρήτης!

   «Πρέπει -λέει μία από τις κυρίαρχες σκέψεις του κ. Βαρθολομαίου- να συμβάλωμεν ώστε να φέρωμεν εις το προσκήνιον τας πνευματικάς αρχάς του Οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Πράγματι, δια τον λόγον αυτόν, συγκεντρωθήκαμεν [οι επίσκοποι του ΠΣΕ] εδώ! Αυτός είναι ένας τρόπος, δια του οποίου ημείς οι κληρικοί δυνάμεθα να βοηθήσωμεν αυτούς οι οποίοι κυβερνούν. […]Αλλά τούτο δυνάμεθα να επιτύχωμεν μόνον εάν είμεθα ηνωμένοι εν τω πνεύματι του ενός Θεού, "Δημιουργού των πάντων, ορατών τε και αοράτων". Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδουϊσταί, Βουδδισταί και Κομφουκιανισταί είναι καιρός όχι μόνον δια συμφιλίωσιν, αλλ’ ακόμη και δια συμμαχίαν και συνεργασίαν, δια να συντελέσωμεν εις την απομάκρυνσιν της ανθρωπότητος από τους ψευτοπροφήτας του εξτρεμισμού και της μη ανεκτικότητας»[2]

    Η παραπάνω «εντύπωση», σε συνάρτηση με την οικουμενιστική «σκέψη» ότι ήλθε ο καιρός της ειρήνης και της συναδέλφωσης των θρησκειών (όπου οι τεχνίτες της «παραγωγής σκέψεων» έχουν τεχνουργήσει ως πανούργοι και γνήσια τέκνα του διαβόλου ), συνεργούν και συντελούν σε μια ακόμη εξαπάτηση της Οικουμένης, μέσω μιας «διαδικασίας παραγωγής σκέψεων», που πείθουν «μικρούς και μεγάλους επισκόπους» ότι: Η «Αγία και Μεγάλη» Σύνοδος, είναι όντως Αγία και θα κάνει πολύ καλό στον κόσμο!
    Πράγματι! Στον κόσμο της απιστίας θα κάνει πολύ καλό και θα ηρεμίσει τα πνεύματα του μίσους, μιας και οι άνεμοι του φανατισμού θα βρουν διέξοδο μέσα και πάνω στις Ορθόδοξες πλάτες, όσων δηλ. βαδίζουν την οδό του μαρτυρίου, δηλαδή της μίας αληθινής ομολογίας…

     Ως αναφορά τους «μικρούς και μεγάλους» επισκόπους, λέμε πως «Μικρούς» επισκόπους εννοούμε όσους δεν είχαν επιλεχθεί για την Κρήτη, και «Μεγάλους» όσους ήταν παρόντες αλλά δεν είχαν δικαίωμα ψήφου! Θαυμάζουμε λοιπόν και εμείς με την σειρά μας, πως η Ελλαδική Εκκλησία μας απέκτησε τόσο εύκολα Πάπα, δηλ. τον κ. Ιερώνυμο, τον μόνο που είχε δικαίωμα στη «σκέψη», δηλ. δυνατότητα «ψήφου»! Πρόσφατα η χάρη του έφτασε και στην Κοζάνη, αλλά για τον πιστό λαό της πρωτεύουσας φαίνεται πως ο Σκοπός τους είναι: τι Λοζάνη, τι Κοζάνη, τι Καζάν…. Όμως εμείς καταψηφίζουμε και τον ίδιο, και τους σιωπούντας επισκόπους μας, αλλά και την Κρητική Σύνοδο, μιας και το Συνοδικό «σύστημα» των λαϊκών μας δεν λειτούργησε, ούτε στην Κρήτη, ούτε στην Αθήνα, τον μήνα Νοέμβρη, αλλά ούτε και στην Κοζάνη! Δυστυχώς άλλα «Συστήματα και στοιχήματα» τα γνωρίζουμε…
   Να λοιπόν γιατί οι «Μικροί και Μεγάλοι» επίσκοποί μας, οι δίχως ψήφο, αψηφούν τις συνέπειες των ψηφισμάτων της Συνόδου της Κρήτης! Και επιμένουν ανεύθυνα, ότι η Ορθοδοξία μας δεν προδίδεται!!! Για τους ανθρώπους αυτούς που προδίδουν την πίστη των Πατέρων τους, ισχύει τελικά μόνο μία καθαρή άποψη και μόνο μία αγία σκέψη, δηλαδή αυτή των Αγίων πατέρων, ότι «εσκοτίσθηκε ο νους» τους! «Οι Πατέρες λένε ότι κατά την πτώση του ανθρώπου εσκοτίσθηκε ο νους του ανθρώπου. Εσκοτίσθη ο νους του Αδάμ. Δεν ασχολούνται οι Πατέρες με τον Αδάμ ως Αδάμ, άλλα με τον νουν του Αδάμ, ο οποίος Αδάμ αρρώστησε, επειδή εσκοτίσθηκε ο νους του. Οι Πατέρες μιλάνε για ασύνετον νουν. Παντού στην Πατερική γραμματεία το θέμα της πτώσεως είναι ο σκοτασμός του νοός του ανθρώπου»[3]
   Το θέμα λοιπόν της πτώσεως είναι ο σκοτασμός του νοός του ανθρώπου!
  Η «Έκσταση», η διαφορετικά η μεθιλενοδιοσιμεταμφεταμίνη, που έχει σχέση με τον «σκοτασμό του νοός», είναι ένα παράνομο ναρκωτικό, που σύμφωνα με την Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών των ΗΠΑ κατατάσσεται ως «ναρκωτικό του Πίνακα Ι»! Η εκστατική και στασιαστική Κρητική Σύνοδος, κατά συνέπεια, είναι ως άλλο «ναρκωτικό» παράνομη και ως θρησκευτική «έκσταση» αποτελεί ένα «νέο είδος σκληρού ναρκωτικού» που υπάρχει σε διάφορα ‘’χρώματα’’ και θρησκευτικές αποχρώσεις! Μέσα στο μεθύσι τους αυτό, οι άνθρωποι αυτοί κραυγάζουν υπέρ της εξάλειψης των ακραίων ανθρώπων, μη γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο ακραίο από την άγνοια της Αλήθειας, που είναι ο Χριστός και που είναι όπως ακριβώς Τον διδάσκει η Μία Αγία Πατερική Γραμματεία της Εκκλησίας μας, αφού Τον ζει!
Τώρα, «Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδουϊσταί, Βουδδισταί και Κομφουκιανισταί είναι καιρός…», να καταλάβουν ότι αυτό το πνεύμα που τους παρακινεί να καταλάβουν το κάστρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, είναι το ακάθαρτο πνεύμα του Αντιχρίστου…. Και εν τέλει το μόνο που θα διαπιστώσουν-και πολύ σύντομα- είναι αυτό που η ιστορία των Ελλήνων Μαρτύρων έχει διδάξει ,αιώνες τώρα, στους λαούς τους καθήμενους «εις το σκότος του νοός»…
   Ο όρος «σκέψη» τέλος μπορεί να αναφέρεται στις ιδέες ή τη διάταξη των ιδεών (αλληλουχία) που προκαλείται από τη νόηση, στην τέχνη της παραγωγής σκέψεων, ή στη διαδικασία της παραγωγής σκέψεων…. Όμως ο άνθρωπος που έχει «νουν Χριστού» είναι η αρχή κάθε τέλους και κάθε νέας εποχής, γι’ αυτό και θα άρχει πάντοτε ο Χριστός μας έως συντελείας των αιώνων, άσχετα από ποιο πρίσμα σκέπτονται οι άνθρωποι και ενεργούν οι δαίμονες και οι άφρονες δαιτυμόνες του Οικουμενισμού!

   Αλλ’ όμως!
«Οἱ δαιτυμόνες οἱ θεόφρονες, ἐν Βηθλεὲμ τῷ νοῒ προπορευόμενοι, σὺν Ἀγγέλοις κατοπτεύσωμεν, καὶ Ποιμέσι τὸ θαῦμα, τῷ ἐν ὑψίστοις, δόξαν…».


ΜΕ ΤΙΜΗ
ΤΟ Δ.Σ.


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
[1] http://www.greek language.gr/greekLang/modern_greek/
[2] ]Περιοδικό «Ορθοδοξία» του Πατριαρχείου, τεύχος ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1994, «6ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρησκείας και Ειρήνης», προς τους εκπροσώπους διαφόρων Θρησκειών, στην πόλη RIVA DEL GARDA της Ιταλίας
[3] Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ: ΜΕΡΟΣ Α” ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ [http://users.sch.gr/aiasgr/Dogmatikh/Dogmatikh_Rwmanidh/Stoixeia_Orthodoksou_Antrwpologias_kai_Theologias_A”.htm]