Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Το θειο δικαστήριο Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου




«Τότε καθίσει π θρόνου δόξης ατο…» (Ματθ. 25,31)
Η σημεριν εαγγελικ περικοπή, πο στράφτει κα βροντ, μς λέει, τι θ ρθ Χριστός. Θ ρθ μ κάθε δόξα κα μεγαλοπρέπεια. Θ τν συνοδεύουν ο γιοι γ­γελοι. πως ο βασιλες στς κοσμικς μ­φανίσεις τους παρουσιάζονται μ στρατεύματα κα μ δόξα πίγειο, τσι κα Βασιλες τν γγέλων κα ρχαγγέλων θ ρθ μ λη τ δόξα τς μεγαλοπρεπείας του. Σάλπιγξ ρ­χαγγελικ θ σαλπίσ, θ᾿ κουστ σ κάθε γωνία τς γς, κα ο τάφοι τν κεκοιμημένων θ νοιχθον. κατομμύρια κα δισεκατομμύρια νθρωποι θ παρουσιαστον νώπιον το φοβερο βήματός του, γι ν κριθον.

Ενε παραμύθι ατά; ν τ θεωρτε παραμύθι, διαγράψτε τν αυτό σας π τν χριστιανισμό. Ἐὰν μως ενε λήθεια; Κα ε­νε λήθεια! Ενε τόσο λήθεια, σο λήθεια ενε τι πάρχει λιος, τι πάρχουν στρα, τι πάρχεις σύ, τι αριο ξημερώνει Δευτέρα, τι βρισκόμαστε δ κα χι σ κάποια λλη πόλι. πως δύο κα δύο κάνουν τέσσερα, τσι μέσα στν καρδι το Χριστιανο πρέπει ν πάρχ πίστις πόλυτος, τι θ ρθ Χριστός.
ρθε μι φορά. Κα θ ξαναέρθ, γι ν κρίν μένα πο σς μιλ τν ρα ατή, κ᾿ σς πο μ κοτε, κα τν κόσμο λόκληρο.
* * *
Θ ρθ Χριστός. Κα τί θ κάν; Θ χωρίσ τν κόσμο. μιλε μ πλ γλσσα στν παραβολ Κύριος. πως τσοπνος τ βράδι στ στάνη, προτο ν βάλ τ πρόβατα μέσα στ μαντρί, χωρίζει τ πρόβατα π τ γίδια· πως γεωργς στ λώνι χωρίζει τ σιτάρι π τ χυρο, κα τ μν χυρο τ ίχνει στ καμίνι, τ δ σιτάρι τ φυλάει στς ποθκες· κα πως ψαρς, ταν βγον τ δίχτυα, ξεχωρίζει τ καλ ψάρια κα πετάει τ χρηστα κα περιττά· κατ παρόμοιο τρόπο κα μέγας Ψαρς κα μέγας Γεωργς κα μέγας Ποιμν τς νθρωπότητος, Χριστός, θ χωρίσ, θ κάν χωρισμό.
Γιατί θ κάν χωρισμό;
Γιατ δ εμαστε νακατεμένοι. Ενε νακατεμένος κόσμος. Δν μπορες ν ξέρς, ποιός ενε γιος κα ποιός μαρτωλός. κενος πο φαίνεται γιος, δν ποκλείεται μέσ᾿ στ βάθη τς ψυχς του ν χ τ διαφθορά· κ᾿ κενος πο φαίνεται μαρτωλός, μπορε ν ενε γιος. Ενε σκοτειν τ πράγματα δ. Κακοργοι ενε λεύθεροι, κα ο θοι ενε στς φυλακές. νθρώπινη δικαιοσύνη ενε ραχνόπανο, πο πιάνει μόνο τ μυιγάκια, ν ο μεγάλες σφκες τρυπον τ ραχνόπανο κα φεύγουν· τσι συχν τ φτωχαδάκια ενε στς φυλακές, ν ο μεγάλοι κα σχυρο μένουν ­σύλληπτοι.
Σήμερα δν πάρχει δικαιοσύνη π τς γς· σκι μόνο δικαιοσύνης χουμε. χι διότι δν πάρχουν δικασταί, λλ διότι δν πάρχουν μάρτυρες. π τος κατ μάρτυρες ο νενηνταεννι λένε ψέματα. Παλαμίζουν τ Εαγγέλιο, κα τσι Βαραββς λευθερώνεται ν Χριστς σταυρώνεται κ νέου. Δν πάρχει δικαιοσύνη. «Δικαιοσύνην μάθετε, ο νοικοντες π τς γς» (σ. 26,9).
κριβς λοιπν διότι δν πάρχει δικαιοσύνη, κα ο κακοργοι περπατον λεύθεροι κα στεγάζονται στ μέγαρά τους κα χουν καταθέσεις κα ργιάζουν, κριβς γι᾿ ατ ενε νάγκη, φο πάρχει Θεός, ν ρίσ μι μέρα κατ τν ποία θ τιμωρηθον ο νοχοι κα θ βραβευθον ο θοι.
Ναί, θ ρθ Χριστός, γι ν κάν τ χωρισμό. Διότι, πως επα, κόσμος ενε νακατεμένος. Μέσα στ διο σπίτι Χριστς κα ­μνεται κα βλασφημεται. Μέσα στ διο σπί­τι ντρας ενε πιστος κα θεος, γυναίκα ενε πιστ κα φωσιωμένη· πατέρας πιστεύει, τ παιδι δν πιστεύουν. Μέσα στ διο σπίτι γιότης κα διαφθορά, φς κα σκοτάδι. νακατεμένος κόσμος.
Πς θ᾿ ντιμετωπίσουμε ατ τν κατάστα­σι, μ τ διαζύγιο; χι. Ν πμε στ βουν κα τ λαγκάδια; χι. νακατεμένοι θ ε­μαστε, δίκαιοι κα μαρτωλοί, πιστο κα πιστοι, βλάσφημοι κα ελαβες. λλ κάποτε θ πέσ κόσκινο, κόσκινο μεγάλο. Θ κοσκινιστ κόσμος. Κα κόσκινο ενε μέλλουσα κρίσις κα νταπόδοσις.
Θ σς φέρω λλο να παράδειγμα. Τώρα τ χειμνα τ χιόνι τ σκεπάζει λα. Σκεπάζει κα πρασινάδες κα βόθρους, κα λουλούδια κα γκάθια, κα βουν κα λαγκάδια· λα φαίνονται σπρα. τσι ενε κα κόσμος ατός. λλ ταν βγ λιος, ταν θερμάνουν ο κτνες του κα λειώσ τ χιόνι, τότε τ λουλούδια φαίνονται· κα κοπριά, πο φαινόταν π᾿ ξω καθαρή, ξεσκεπάζεται. τσι ταν ρθ Χριστός, «λιος τς δικαιοσύνης», θ ίξ τς θερμαντικές του κτνες, θ διαλυθον τ χιόνια κα θ παρουσιαστ καθένας πως ενε· κοπρι κοπριά, κα τ λου­λούδια λουλούδια. Τότε θ λάμψ λήθεια.
Θ ρθ Χριστός! γώ, γαπητοί μου, τρέμω τν κόλασι. σες θ εστε δίκαιοι κα δν φοβστε. γ εμαι μαρτωλός, κα γι᾿ ατ δν θ θελα ν πάρχ κόλασι. πάρχει μως. πως ενε βέβαιο τι πάρχει σκοτάδι, τσι πάρχει κα κόλασι. δελφοί μου, δν τρέμετε;
Κα πότε θ γίν μέλλουσα κρίσις;
Πότε θ γίν; μένα ρωττε; Μόνο ο χιλιαστα ρίζουν κάθε φορ μερομηνίες. Πέντε φορς χουν ρίσει μέχρι τώρα τ μέρος τ μνα κα τν ρα πο θ ρθ Χριστός, κα πέντε φορς διαψεύσθηκαν. μέρα τς δευτέρας παρουσίας ενε γνωστη, πως γνωστη ενε κα ρα πο θ πεθάνουμε. ­πως κλέφτης δν ρίζει μέρα κα ρα πο θ μπ στ ξένο σπίτι, κατ παρόμοιο τρόπο, «ς κλέπτης ν νυκτί» (Α΄ Θεσ. 5,2), θ ρθ Κύριος κα θ κρίν τν οκουμένη.
* * *
γαπητοί μου! Ἐὰν ποθέσουμε, τι σς καλον ν δικασττε, κι π τ δίκη ατ ξαρτνται ψιστα συμφέροντά σας, ζω θάνατός σας, τί θ κάνετε; Θ μείνετε διάφοροι; χι βέβαια. Θ προετοιμασττε. Θ φροντίσετε ν βρτε τν καλύτερο δικηγόρο, θ τν πληρώσετε κριβ γι ν περασπίσ τν πόθεσί σας, θ βρτε κα μάρτυρες περ­ασπίσεως.
Σήμερα λοιπν μς στέλνει κλσι γι δικαστήριο Χριστός. Πολλς φορς μς τν στειλε. Τόσες φορς σα ενε κα τ χρόνια τς ζως μας. Κα μς λέει· Θ ρθ μέρα πο θ δικασττε, κα θ σς δικάσ ­σταυρωμένοςμες μως διαφορομε. ς φροντίσουμε λοιπν π τώρα ν βρομε δικηγόρο. χι δικηγόρο τς γς. Ν βρομε μάρτυρες περασπίσεως γι τν φοβερ ­μέρα τς δίκης. Κα μάρτυρες περασπίσεως, γαπητοί μου, ενε τ καλ ργα.
Ποιά ενε τ καλ ργα; Μς τ επε Κύριος. κείνη τν μέρα θ δικάσ μ βάσι μία μόνο ντολή, τν κορυφαία ντολ τς γάπης, ποία περιλαμβάνει λες τς λλες ντολές, μικρς κα μεγάλες. Θ π· «Πείνασα κα μο δώσατε ν φάω, δίψασα κα μο δώσατε ν πι, στ φυλακ μουν κα μ πισκε­φθήκατε, γυμνς μουν κα μ ντύσατε, ρρωστος μουν κα ρθατε ν μ δτε» (Ματθ. 25,35-36). Ατ θ π Κύριος.
Λοιπόν, ς πομε κ᾿ μες σήμερα μέσα π τν ψυχή μας να ρωικ λτ! στν μαρτία. λτ στν πορνεία, λτ στ μοιχεία, λτ στ βλασφημία, λτ σ κάθε κακό. Κα μ τ ­πλα τς πίστεως κα τς προσευχς ν προσπαθήσουμε π᾿ δ κ᾿ μπρς ν κάνουμε τ καλ κα μόνο τ καλό. Διότι μόνο τ καλ ργα θ ενε ο μάρτυρες περασπίσεως κα­τ τν φοβερ κείνη μέρα τς κρίσεως.
Εχομαι, δελφοί μου, οτε μικρ παιδ ο­τε σπρομάλλης γέρος οτε γράμματος οτε πιστήμονας, κανείς π σς ν μν ­κού­σ τν φοβερ φων το δικαίου Κριτο «Πορεύεσθε π μο ο κατηραμένοι ες τ πρ τ αώνιον τ τοιμασμένον τ διαβόλ κα τος γγέλοις ατο» (.. 25,41)· λλ λοι μας, δι πρεσβειν τς περαγίας Θεοτόκου κα πάντων τν γίων, ν κούσουμε τν γλυκυτάτη φωνή του ν μς καλ «Δετε ο ελογημένοι το πατρός μου, κληρονομήσατε τν τοιμασμένην μν βασιλείαν π καταβολς κόσμου» (.. 25,34)· μήν.
(†) πίσκοπος Αγουστνος